KADRA

Galicjanin z urodzenia i z ducha, chłopiec bieszczadzki i student warszawski, historyk i kulturoznawca (latynoamerykanista). Ciągle zagubiony wśród górali ruskich. Kocha powroty na południe, w górach sporo opowiada, tarza się w śniegu i nurkuje w trawie. Kocha Lwów, Koszyce, Sibiu, myślami wraca także do Ameryki Łacińskiej i Skandynawii. Lubi wczesnośrodkową wiosnę i złotą jesień. Ceni malarstwo pełne impresji i mroku. Niezmiennie poszukuje staroci, wiatraków i pocałunków. Nieco utożsamia się ze światem Muminków i Józefa K., blisko mu też do metafizycznego skrzydła awangardy radzieckiej. Myśli symbolami. Często nuci najsmutniejsze dźwięki i trzyma ręce w kieszeniach. Gdy musi wskazać ulubiony instrument, zazwyczaj wybiera harfę. Z trudem wyobraża sobie życie bez miłości, czytania i pisania. Jest taternikiem, ale chciałby jeszcze przejechać rowerem cały świat, a potem wznieść się na (własnych) skrzydłach, choćby we śnie.